Sendiherra Íslands

Í gær eldaði ég nokkra rétti sem ég taldi vera lýsandi fyrir Ísland, land og þjóð. Í dag framreiddi ég þessa rétti fyrir nemendur Hamline háskóla, en það var fyrsti hluti "World Fest" viku sem er í gangi. Allir skiptinemarnir voru hvattir til að elda einhvern sérstakan þjóðarrétt.

Mínir íslensku þjóðarréttir voru:

Kleinur: Já, djúpsteiktar og brúnar. Ótrúlegt en satt, þá litu kleinurnar mínar út eins og alvöru kleinur. Hins vegar brögðuðust þær eins og eitthvað allt annað og verra. Eins og einhver hefði hellt salti ofan í deig og svo steikt það upp úr saltri fitu. Ógeðslegt. Þessi réttur kláraðist á svipstundu.

Vínarbrauð: Eða, eins og ég kallaði það, deig með sætu kremi. Fólk hérna skilur ekki íslensku. Og vínarbrauðin mín litu ekki út eins og neitt annað sem hefur sést í þessum heimi, svo það efaðist enginn um það að þetta væri íslenskt. Ég fann bara uppskrift á netinu. Hún hljómaði ekki flókin. Mig langaði í vínarbrauð. Þessi réttur kláraðist líka.

Grjónagrautur: Augljóslega íslensk uppfinning (þó svo hún hafi greinilega komist með einhverjum krókaleiðum til Evrópu og Suður-Ameríku ...) og eini rétturinn sem ég kunni að elda. Grjónagrauturinn bragðaðist þess vegna eins og grjónagrautur. Með kanilsykri, að sjálfsögðu. Þessi réttur kláraðist fyrst.

Já, ég held að ég hafi verið fínn sendiherra Íslands í dag.


Stoltur kokkur þarna á ferð.


Fyrir borðhald ...


... og eftir. Bara til að sanna að allt kláraðist! (Já, kleinurnar fóru allar að lokum. Og ekki í ruslið!)


"Mmmmm, góður matur sem þú bakaðir, Erlingur. Þú ert góður kokkur." Þessi orð ómuðu um allan salinn.

YouTube spesjal

Smá svona fyrir þau ykkar sem þurfið smá popp-músík í tilveruna, þá eru eftirfarandi lög og myndbönd það sem ég er að hlusta mest á þessa dagana:

Kylie Minogue - 2 Hearts



Looooove it! Þetta er svona eins og Goldfrapp by way of the Scissor Sisters. Og vá hvað Alison Goldfrapp á allan heiður skilinn fyrir útlitið á henni Kylie í þessu vídjói. Fullt af fólki HATAR þetta lag, en fullt af fólki er líka klikkað.

Girls Aloud - Call the Shots



Ég sver það, ég er búinn að hlusta á þetta lag svona 2932108293823 sinnum síðan í fyrradag.

Sugababes - My Love is Pink



Þegar ég er ekki að hlusta á nýja Girls Aloud lagið, þá er ég að hlusta á nýja diskinn með Sugababes - og þá sérstaklega þetta lag (sem hljómar reyndar eins og Girls Aloud lag (Xenomania, take a bow), but that's a good thing).

Roisin Murphy - Let Me Know



Oooooommmmmmmggggggg! Svalasta kona í heimi að vera svölust í geimi.

Aimless Morris Minor - Bless U



Fyndnast. Í. Heimi.

Surprise song with surprise band!



Já, ef þið þekkið mig þá ætti ekki að vera mjög erfitt að fatta hvaða lag þetta er. Og ef þið fattið það ekki, þá mæli ég með því að þið horfið. Mjöööög flott vídjó og mjööööög ... ahemm ... frábrugðið lag :)

Send more brains!

Nú er orðið kalt hérna í St. Paul svo ég skrapp í gær í Mall of America til að finna e-r hlý föt. "Skrapp" er samt ekki alveg rétta orðið, því maður skreppur ekkert svo endilega þangað. Það tekur ca. klukkutíma að komast þangað, í fyrsta lagi, og svo a.m.k. tvo í viðbót að skoða sig um, nema maður viti nákvæmlega hvert maður ætlar að fara. Það eru svo margar búðir þarna að ég efast um að ég eigi nokkurn tímann eftir að vita nákvæmlega hvert ég á að fara.

Og guð blessi H&M! Ég fann þar hlýjan jakka, hlýjan trefil, og hlýja peysu - allt á spott prís! Ég var mjög ánægður. Ég held að ég haldi mig bara við H&M í framtíðinni. Aðrar búðir eru skrítnar. Og svo er ég mjög fúll yfir því að hvorki Topshop né Jack&Jones þekkjast hérna. Kannski í New York??

Mér hefur ekki gengið vel að láta drauminn um Hryllingsmyndamaraþons-október rætast. Ég ætlaði að vera voða duglegur og horfa á a.m.k. eina á dag ... Frekar kannski eina á viku. Ykkur til ólýsanlegrar ánægju, án efa, ætla ég að telja upp þessar myndir og hvað mér fannst um þær:

Lizard in A Woman's Skin - Meh.
Return of the Living Dead - Úje! Mjöööög skemmtileg mynd.
Hellrasier 3: Hell on Earth - Ojjjjjjj. Vá, þessi mynd er svo hryllilega hryllilega ömurleg að ég get ekki lýst því. Illa gerð í alla staði.
Demons - Subbuleg ítölsk "zombie"-splattermynd. Of course I like it.

Og í kvöld ...? Kannski nýjasta myndin hans William Friedkin, Bug, eða kannski Death Proof hans Tarantinos? Kannski ekkert?

Svo er ég kominn með SKYPE!

Ég er reyndar búinn að vera með Skype í nokkrar vikur, en hef ekki verið mjög duglegur að nota það. Ég er nú þegar kominn með nokkra aðila á Skypeið mitt, m.a. Baldvin. Ég og hann horfðum á X-Files í gegnum Skype í gærkvöldi og í dag, og það var mjög gaman. Næstum því eins og að horfa á þessa snilldarþætti heima á Fálkagötu 5! Við erum komnir á 7. seríu og þetta er allt saman mjög spennó eins og venjulega.

Annars er ekki mikið að frétta. Ég ætla að heimsækja BKS í New York eftir nokkra daga, þegar miðsvetrarfríið mitt byrjar, og það verður mjög skemmtilegt. Ég ætla líka að nota tækifærið og hitta hana Elínu, þ.e. ef hún er ekki of upptekin við að hitta stórstjörnur á förnum vegi. ;-)

Strawberry Fields Forever ...

Já, ég var víst búinn að lofa umsögn um og myndum af hafnaboltaleiknum forláta (forljóta? ha?). Ég get ekki ímyndað mér af hverju ég er ekki búinn að gera neitt í því fyrr (*hóst*hafnaboltierógeðslegaleiðinlegur*hóst*), en núna getið þið andað léttar!

Í stuttu máli: Leikurinn var ca. tveir-og-hálfur-tími, og a.m.k. hálfan þann tíma gerðist ekki neitt. Það besta var eftirfarandi mynd:



Og þegar allir stóðu upp til að hlusta á/syngja ameríska þjóðsönginn. Og þegar ég hélt að allir væru að búa á einn leikmanninn frá Minneapolis, en svo komst ég að því að fólkið var ekki að segja BÚ heldur Lew, sem er nafnið hans. Ji, en vandræðó. Fleiri myndir hér!

Annars er frá því að segja að ég sá alveg ótrúlega ótrúlega magnaða mynd sem heitir Across the Universe. Það mun vera fyrsta kvikmyndin sem ég sé í amerísku kvikmyndahúsi síðan The Mummy var og hét - og það var árið 1999! Across the Universe er söngleikur með fullt af frægum Bítlalögum og ótrúlegustu kvikmyndatöku ársins. Horfið bara á trailerinn!


Já, henni er leikstýrt af Julie Taymor sem ég gjörsamlega dýrka. Hún gerði líka Fridu með Sölmu Hayek og Titus með Anthony Hopkins og hún leikstýrði fyrstu sviðsuppsetningunni af The Lion King (þessari frægu, frægu ...) Hún er gjörsamlega rugluð, þessi kona. Og var örugglega útúrdópuð þegar hún hugsaði upp sumar senurnar í þessari mynd. En vá, þið eigið ekki eftir að gleyma henni. Strawberry Fields Forever atriðið er pottþétt ótrúlegasta sena ársins.is - you heard it first here! Ég ætla að fara aftur! :D

Svo er kominn októbermánuður sem þýðir að allir sannir hryllingsmyndaaðdáendur eru komnir í Hrekkjavökugír. Ein hryllingsmynd á dag kemur skapinu í lag, ikke? Ég byrjaði daginn snemma í gærkvöldi og horfði á Lizard in a Woman's Skin eftir Lucio Fulci. Hún kom ekkert sérstaklega skemmtilega á óvart. Voða mikill been-there-done-that fílingur yfir henni ... Í kvöld held ég að ég horfi á The Return of the Living Dead! :)



Og næstu vikur verða mjöööög spennandi: Nýjar plötur með PJ Harvey, Sugababes, Roisin Murphy, Dragonette (ok, ekki "ný" plata, en hún er að koma út í fyrsta skiptið núna!) og Girls Aloud! Sexy? YES YES YES!

Fleiri myndir hérna - af nýju klippingunni minni og herberginu og ýmsum öðrum uppákomum! Og þið ættuð ekki að þurfa að vera á facebook til að sjá þær (en facebook er æði!)

Ójá, og svo er ég búinn að eignast nýja vini sem eru major selebs (a.m.k. á þeirra eigin skala, og líklega margra annarra) - þeir fengu mynd af sér birta hjá Hollywood-blogghórunni Perez Hilton! Ef þið ýtið hérna þá eru þeir neðstir, búnir að mála á vegginn "Painters *heart* Perez" :)